Την πεποίθηση του ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τις εκλογές και θα μπορέσει να εφαρμόσει ένα συνολικό ανορθωτικό σχέδιο, εξέφρασε με συνέντευξη που παραχώρησε στη Real News χθές ο Γ. Δραγασάκης. 
Σύμφωνα με τον ίδιο το σχέδιο αυτό θα περιλαμβάνει την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την προώθηση ενός πακέτου μεταρρυθμίσεων διαφορετικής λογικής και την έναρξη μιας μακρόπνοης στρατηγικής επαναβιομηχάνισης  και παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας. 

Μιλώντας για τον ΕΝΦΙΑ και τις μεταρυθμίσεις στα φορολογικά, ο κος Δραγασάκης αναρωτήθηκε: 
"Ποιος νομοθετεί επιτέλους σ' αυτή τη χώρα; Η Βουλή απλώς επικυρώνει. 
Ποιοι συνέταξαν τους νόμους για τον ΕΝΦΙΑ και τους άλλους που διαμορφώνουν συνολικά το νέο φορολογικό πλαίσιο; Ελληνικές υπηρεσίες ή ξένες;"

Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:

Εκτιμάτε ότι με το τέλος του Προγράμματος, θα υπάρξει νέο μνημόνιο, κ. Πρόεδρε;

Η λήψη οριστικών αποφάσεων πάει προς τα πίσω. Η συνολική εξέταση του ελληνικού προβλήματος έχει προγραμματιστεί για το πρώτο Eurogroup μετά τις ευρωεκλογές. Η δυναμική των εξελίξεων πάντως δείχνει πως οδεύουμε προς νέο μνημόνιο. Μπορεί να μην το ονομάσουν «μνημόνιο», αλλά ό,τι τίτλο και αν βάλουν, θα αποτελεί συνέχιση της ίδιας, κοινωνικά άδικης και αναποτελεσματικής οικονομικής πολιτικής. Παράλληλα όμως, το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών θα επηρεάσει τις εξελίξεις, ιδίως αν ο ΣΥΡΙΖΑ αναδειχθεί πρώτο κόμμα και μάλιστα με διαφορά.

Ο πρωθυπουργός επιμένει πως η απόφαση για την απομείωση του ελληνικού χρέους θα πρέπει να ληφθεί τον Απρίλιο.

Ο πρωθυπουργός είχε καλλιεργήσει προσδοκίες ότι κάτι θα γίνει μετά τις γερμανικές εκλογές. Τώρα φαίνεται να τρομάζει ο ίδιος με την ιδέα ότι μπορεί να πάει στις εκλογές με άδεια χέρια, χωρίς να έχει κάτι να δώσει ή να υποσχεθεί. Προσπαθεί κάτι να πετύχει, έστω στο πεδίο των εντυπώσεων, αλλά δεν έχει διαπραγματευτικά όπλα, αφού έχει ορκιστεί πίστη στο Μνημόνιο. 

Τότε ποια λύση πρέπει να δοθεί κατά τη γνώμη σας;

Το πρώτο είναι ότι η λύση πρέπει να είναι συνολική και να στηρίζεται στην επανατοποθέτηση του ελληνικού προβλήματος και την αναγνώριση των πραγματικών αιτιών της κρίσης. Το δεύτερο είναι να αντικατασταθούν οι πολιτικές των μνημονίων από ένα συνολικό «εθνικό ανορθωτικό σχέδιο» με τρεις πυλώνες: την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης, την προώθηση ενός πακέτου μεταρρυθμίσεων διαφορετικής λογικής και την έναρξη μιας μακρόπνοης στρατηγικής επαναβιομηχάνισης  και παραγωγικής ανασυγκρότησης της οικονομίας.  
Το τρίτο είναι να διαμορφωθούν οι πολιτικές και κοινωνικές προϋποθέσεις για την υλοποίηση αυτού του σχεδίου. 
Και, πρωτίστως, να υπάρξει μια κυβέρνηση ευρείας λαϊκής στήριξης και μεγάλης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, η οποία θα διαπραγματευθεί μια νέα συμφωνία για το χρέος στις κατευθύνσεις που έχει πει ο ΣΥΡΙΖΑ και τη θέση γενικότερα της Ελλάδας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι.

Μια νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές τι θα σηματοδοτεί σε Ελλάδα και Ευρώπη;

Η ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ σε πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές θα είναι ένα ισχυρό μήνυμα για την ανάγκη προοδευτικών αλλαγών στην Ευρώπη και η αρχή του τέλους για τη δικομματική κυβέρνηση. 
Από την άποψη αυτή, η επιλογή του Αλέξη Τσίπρα ως υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν δεν είναι ένα στενά κομματικό ζήτημα, αλλά έχει μια ευρύτερη διάσταση. Σηματοδοτεί, πρώτον, την ηθική  στήριξη στην αντίσταση του ελληνικού λαού ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και, δεύτερον, την ανάγκη για ένα αγωνιστικό μέτωπο μαζί με τους άλλους λαούς της Ευρώπης στην κατεύθυνση της αλλαγής της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πολλοί ισχυρίζονται πως και να κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα είναι παρά παρένθεση. Τι πρέπει να γίνει ώστε να μη γίνετε παρένθεση;

Πολλά πρέπει να γίνουν αλλά το πιο κρίσιμο είναι η αξιοπιστία, η εμπιστοσύνη. Για να βγούμε από την κρίση όρθιοι πρέπει να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του κόσμου στην πολιτική και τη Δημοκρατία. Γι' αυτό πρέπει να οικοδομήσουμε από τώρα μια σχέση εμπιστοσύνης με το λαό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει, επομένως, να λειτουργήσει με το βλέμμα στραμμένο στην επόμενη μέρα και να επιδιώξει μια εκλογική νίκη που δεν θα είναι απλώς ένα άθροισμα δυσαρεσκειών ή αθεμελίωτων υποσχέσεων, αλλά έκφραση μιας κοινωνικής και πολιτικής δυναμικής πλειοψηφίας, ικανής να στηρίξει μια ριζοσπαστική πολιτική στις επιθέσεις που θα δεχθεί από κατεστημένα συμφέροντα και αντιδραστικές δυνάμεις.

Η αναφορά σας στο «λεφτά υπάρχουν» θεωρήθηκε ως «άνοιγμα» στους παπανδρεϊκούς, μέσω «δικαίωσης» του Παπανδρέου…

Όλα αυτά δεν είναι παρά αυθαίρετες σεναριολογίες και υπερβολές. Το ζήτημα που έθεσα -και όχι για πρώτη φορά- είναι η ανάγκη να συνειδητοποιήσουμε την ποιοτική διαφορά των συνθηκών πριν και μετά από την κρίση, τα ερωτήματα και τα επίδικα της νέας ιστορικής περιόδου. Πριν την κρίση ήταν επαρκές να μιλάμε για αναδιανομή του παραγόμενου πλούτου ή για μια καλύτερη διαχείριση του υπάρχοντος συστήματος. Τώρα πρέπει να δημιουργήσουμε νέους τρόπους παραγωγής, νέα πρότυπα παραγωγής και κατανάλωσης στη βάση της δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης και της αειφορίας. Διότι η κρίση που ζούμε είναι κρίση του ίδιου του υποδείγματος με το οποίο ζήσαμε ως τώρα, και όχι μόνο της διαχείρισής του.   

Αν ο ΣΥΡΙΖΑ αποκτήσει κοινοβουλευτική πλειοψηφία, τι είδους κυβέρνηση θα πρέπει να συγκροτήσει;

Μια κυβέρνηση που θα συγκροτηθεί με ευθύνη του ΣΥΡΙΖΑ αλλά θα επιδιώξει να έχει την ευρύτερη δυνατή πολιτική και κοινωνική βάση, και θα  ενώσει τον ελληνικό λαό σε ένα σχέδιο ανόρθωσης και ανασυγκρότησης της χώρας.

Βαριά φορολογία στα ακίνητα, αλλά μείωση του φόρου μεταβίβασης και απελευθέρωση των πλειστηριασμών, πού το πάει τελικά η κυβέρνηση;

Το πρώτο ερώτημα είναι ποιος νομοθετεί επιτέλους σ' αυτή τη χώρα; Η Βουλή απλώς επικυρώνει. Αλλά ποιοι συνέταξαν τους νόμους για τον ΕΝΦΙΑ αλλά και τους άλλους που διαμορφώνουν συνολικά το νέο φορολογικό πλαίσιο; Ελληνικές υπηρεσίες ή ξένες; Ποιες ακριβώς; Γνωρίζουν, όποιοι συνέταξαν τους νόμους, τις ελληνικές συνθήκες; Εξέτασαν εναλλακτικές λύσεις; Έχουν μελετηθεί οι συνέπειες, κοινωνικές και οικονομικές;
Τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά ούτε αθώα. Οι στόχοι δεν είναι ούτε μόνο ούτε κυρίως εισπρακτικοί. Εκείνο που ετοιμάζουν είναι η εξώθηση του κόσμου στην εκποίηση ακινήτων με στόχο τη βίαιη συγκέντρωση και την αναδιανομή της γης και του κτιριακού αποθέματος σε βάρος των αδυνάτων και όσων βρίσκονται σε ανάγκη, δηλαδή της μεγάλης πλειοψηφίας της κοινωνίας.


ΠΗΓΗ. avgi